در زمان پیامبر که هنوز ملت های دیگر با قرآن آشنا نشده بودند،نیازی نبود که روی کلمات قرآن حرکاتی مانند کسره، فتحه، ضمه قرار داده شود. مردم عرب بدون وجود این حرکات هم می توانستند،قرآن را بخوانند. اما مردم کشورهای دیگر مانند ایران نیز مسلمان شدند،لازم بود کلمات قرآن حرکت گذاری شود. این کار حدود چهل سال پس از وفات پیامبر (ص) و توسط یکی از شاگردان حضرت علی (ع) انجام گرفت. نام این شخص «ابو الاَسوَد دُوئلی» بود.